Z każdym miesiącem życia dziecka jego organizm potrzebuje więcej energii, aby pokryć zapotrzebowanie związane ze wzrostem. Zalecana wartość energetyczna diety w tym okresie to około 1000 kcal (ok. 83 kcal/1 kg masy ciała). Kolejnym ważnym aspektem jest urozmaicenie. Jadłospis rocznego dziecka powinien zawierać produkty ze
WITAM ROCZNE DZIECKO CIERPI NA ZAPARCIA [OD ZAWSZE] SYROPY CZOPKI SŁABO POMAGAJĄ MOŻE PO KILKA NI NIE ZAŁATWIĆ SIE A PO KILKU DNIACH PO CZOPKU ROBI 2-3 KOLOSALNE KUPKI. OSTATNIO TRACI APETYT. CO ROBIĆ JAKA MOŻE BYC PRZYCZYNA.?DZIEKUJĘ SERDECZNIE. KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu Badania kontrolne dzieci Zaparcia Gastroenterologia Pediatria Dziecko Ryzyko związane z gastroskopią Gastroskopia to badanie wykonywane w celu oceny stanu układu pokarmowego. Czy może być ono dla nas niebezpieczne? Zapoznaj się z wypowiedzią eksperta na ten temat. Lek. Karina Kachlicka Pediatra, Suchy Las 74 poziom zaufania powinna pani zgłosić się do gastrologa i zrobić siagnostyke przewodu pokarmowego, USG, ewentualnie rtg z kontrastem , czasem sa pewne choroby jelit które powodują takie objawy ( jeśli oczywiście nie sa to zaparcia związane ze złą dieta lub zaparcia nawykowe 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Zatwardzenie nawykowe u dziecka – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska Jak leczyć nawykowe zaparcia u dziecka? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Zaparcia u 2-letniego dziecka oraz wymioty przy wysiłku – odpowiada Lek. Karina Kachlicka Jak leczyć zaparcia u rocznego dziecka? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Zaparcia i brak apetytu u 2,5-letniego dziecka – odpowiada Renata GrzechociĹska Zaparcia nawykowe u dziecka a problemy z jelitami – odpowiada Milena Lubowicz Zaparcia u 4-letniego dziecka – odpowiada Lek. Katarzyna Szymczak Problemy z oddawaniem stolca u 1,5rocznego dziecka – odpowiada Marta Mielniczuk Zaparcia u 3-latka – odpowiada Lek. Paweł Baljon Co oznaczają zaparcia i gorączka u 2-letniego dziecka? – odpowiada Dr n. med. Tomasz Grzelewski artykuły Defekacja - charakterystyka. Jak sobie radzić z zaparciami i biegunką Każdy z nas ma z nią do czynienia. Poza seksem, tr Leczenie zaparć u dzieci O zaparciach mówimy wtedy, gdy dziecko powyżej 6 m Jak oczyścić jelita ze złogów kałowych i gazów? Nieprawidłowy tryb życia negatywnie wpływa na prac
Rower dziecięcy Źródło: Shutterstock / LeManna. Zespół pediatrów, w tym ekspert z University of Adelaide, opracował nowe wytyczne dotyczące oceny i leczenia cukrzycy typu 2 u dzieci i młodzieży z Australii i Nowej Zelandii. Wraz ze wzrostem zachorowalności wczesna ocena i leczenie mają kluczowe znaczenie. – Nasza publikacja
Pytanie nadesłane do redakcji Mój syn w chyba 2. roku życia miał epizod ciężkiej hipoglikemii - rozpoznano hipoglikemię ketotyczną. W sytuacjach chorób, wymiotów itp. miałem pilnować, aby nie nawracała. Trzymałem się granicznego poziomu 60 mg%. Czy jak miewał 60-65 mg%, to było to dla niego szkodliwe? Czy 70 mg%, o których mowa w artykule dotyczy leczenia cukrzycy, czy jest wartością uniwersalną? Pytam, bo dziecko jest w granicach 3. percentyla, jeśli chodzi o wzrost, ma niedowagę i opóźniony wiek kostny - proponowano mu GH off label. Referer: Nowości dotyczące kryterium rozpoznania hipoglikemii Odpowiedziała dr n. med. Agnieszka Brandt specjalista pediatrii Klinika Pediatrii, Diabetologii i Endokrynologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego U dzieci w wieku przedszkolnym hipoglikemia często może być wywołana przedłużającym się głodzeniem lub towarzyszącą infekcją, taką jak nieżyt żołądkowo-jelitowy. W większości przypadków ten stan kliniczny jest przejściowy. Wątroba 10-kilogramowego dziecka zawiera 20-25 g glikogenu, co wystarcza na pokrycie zapotrzebowania na glukozę tylko przez okres 6-12 godzin. Po tym czasie musi dojść do glukoneogenezy w wątrobie, czyli syntezy glukozy z aminokwasów. Defekty glukoneogenezy ujawniają się zazwyczaj, gdy zostanie przerwana praktyka częstego karmienia. Prekursory glukoneogenezy pochodzą głównie z białek mięśni. Masa mięśniowa małego dziecka jest znacznie mniejsza od masy dorosłych, natomiast zapotrzebowanie na glukozę w stosunku do masy ciała jest znacznie większe. Powoduje to obniżoną zdolność do kompensowania niedoboru glukozy. Hipoglikemia ketotyczna jest najczęstszą postacią hipoglikemii u dzieci. Rozpoczyna się zwykle między 18. miesiącem a 5. rokiem życia i ustępuje samoistnie przed 9. rokiem życia. Epizody hipoglikemii występują typowo podczas infekcji i ograniczenia przyjmowania pokarmów. Ketonuria i ketonemia oraz brak hiperinsulinemii potwierdzają rozpoznanie. Etiologia hipoglikemii ketotycznej, która cechuje się występowaniem hipoalaninemii może być związana z defektem deaminacji oksydacyjnej aminokwasów, transaminacji, syntezy alaniny lub wyrzutu alaniny z mięśnia. Dzieci z hipoglikemią ketotyczną są często mniejsze niż rówieśnicy. W ten sposób zmniejszenie masy mięśniowej może ograniczyć dopływ substratu glukoneogenicznego, co prowadzi do szybkiego wystąpienia hipoglikemii i ketozy. Hipoglikemia spowodowana zaburzeniami regulacji homeostazy przebiega ze szczególnie nasiloną ketozą. Za hipoglikemię wymagająca wykonania badań diagnostycznych u dzieci, uznaje się stężenie glukozy poniżej 45 mg/dl (<2,6 mmol/l). Utrzymywanie w tym przypadku glikemii powyżej 60 mg/dl jest wystarczające. Ważne jest regularne karmienie dziecka. Glikemia 60-65 mg/dl nie jest szkodliwa dla OUN.
Witam serdecznie, zaniepokoiły mnie wyniki mojej rocznej córki, proszę fachowca o poradę, czy lecieć od razu do lekarza czy zrobić jeszcze raz wyniki kontrolne za np. 2 tyg. wyniki Leukocyty 8,87, Erytrocyty 4,29, hemoglobina 12, hematokryt 34,9, mcv 81,4 , mch 28, mchc 34,4 ,
Gorączka u dziecka - jak reagować, jak wygląda leczenie i kiedy należy udać się do lekarza? Przedstawiamy odpowiedzi na pytania o to, jak należy zachować się w sytuacji wysokiej temperatury u maluszka. Oto krótki poradnik, który przyda się zwłaszcza początkującym rodzicom. Temperatura u dziecka pojawia się bardzo często podczas infekcji wirusowej lub bakteryjnej. W przypadku małych dzieci, sytuacja ta potrafi bardzo szybko ulec zmianie. Temperatura może zmienić się niemal z godziny na godzinę. Temperatura u dziecka - co oznacza i jak reagować? Jakie są przyczyny gorączki u dziecka?Należy mieć na uwadze fakt, że wskaźnik temperatury jest nieco inny aniżeli u osób dorosłych. Temperatura 38 stopni Celsjusza to w przypadku dzieci nadal stan podgorączkowy. I działa on korzystnie na walkę z chorobą. Wynika to z faktu, że taka temperatura zwiększa ukrwienie tkanek i stymuluje układ odpornościowy. Z kolei jeżeli temperatura przekroczy tę granicę, wówczas osłabia ona organizm i należy ją obniżyć. Jednym ze sposobów jest podanie łagodnych leków przeciwgorączkowych w syropie lub czopkach. Zobacz wideo Gorączka u dziecka - jak reagować? Objawy gorączki u dziecka - czym się charakteryzują?Objawy gorączki u dziecka są zazwyczaj łatwe do rozpoznania. Wysoka temperatura u dziecka jest zazwyczaj wyczuwalna ręką, poprzez dotknięcie czoła lub policzków. Można ją zauważyć nawet bez użycia termometru. Objawy charakterystyczne przy gorączce u dziecka to:czerwone wypieki na twarzy;trudności z oddychaniem - dziecko oddycha przez usta;dziecko jest marudne, apatyczne, senne;jego oddech staje się szybszy i nieco płytszy, niż na co dzień;dziecko popłakuje;ma załzawione u dziecka rocznego - jak się zachować?Gorączka u dziecka rocznego jest nieco inaczej mierzona, aniżeli w przypadku dorosłych. Temperatura 38 stopni to w dalszym ciągu tylko stan podgorączkowy. Nie mniej jednak, jeżeli dany maluszek przechodzi tak zwaną długotrwałą infekcję, pobieżne badanie temperatury ciała nie wystarcza i nie jest miarodajne. W takich sytuacjach należy mierzyć temperaturę co najmniej dwa razy dziennie. Najlepiej rano tuż po przebudzeniu się maleństwa oraz po południu. Warto jest zapisywać uzyskane pomiary. Wówczas będziemy mogli pokazać, jak wyglądał przebieg gorączki lekarzowi, co ułatwi mu późniejszą diagnozę. Warto dodać, że podczas infekcji wirusowej gorączka utrzymuje się zazwyczaj od 3 do 5 dni. Następnie spada. Później znowu się podnosi i po tym etapie wszystko spada do u dziecka - jak ją mierzyć?Temperatura u dziecka wymaga obserwowania i prawidłowego pomiaru. Niekiedy stanowi to spory problem dla rodziców, zwłaszcza początkujących. Na szczęście istnieją na to pewne sposoby: pod pachą - ta metoda jest najwygodniejsza w przypadku dzieci starszych, ewentualnie cierpliwych i mało ustach - sposób ten sprawdza się u małych i większych dzieci; pomiar daje wynik wyższy o 0,3ºC od odbytnicy - w ten sposób mierzymy gorączkę u niemowlaka, z uwagi na krótki czas mierzenia i szybki wynik pomiaru; końcowy wynik jest wyższy o 0,5ºC od rzeczywistej temperatury u dziecka jak zbić - sprawdzone sposoby"Gorączka u dziecka jak zbić" to temat najbardziej istotny w przypadku przedłużającej się i bardzo wysokiej temperatury. Gorączka u dziecka najczęściej pojawia się wieczorem lub w nocy. Możemy pomóc dziecku poprzez podanie leku przeciwgorączkowego. Niemowlaki i małe dzieci muszą przyjmować preparaty przeciwgorączkowe w syropach. Powinniśmy też używać leków, które są dostosowane do masy ciała dziecka. Najmłodszym najczęściej podaje się paracetamol, który zaczyna działać w ciągu 30-60 minut od podania. Z kolei Ibuprofen, oprócz działania przeciwgorączkowego, ma również działanie u trzylatka - jak pomóc dziecku z gorączką?Gorączka u trzylatka nie jest nic przyjemnym. Wysoka temperatura ciała sprawia, że organizm dziecka poci się i traci elektrolity oraz wodę. Dziecko jest słabe i zmęczone. Aby pomóc naszemu maluchowi przetrwać ten trudny czas, możemy skorzystać z następujących rad:Kiedy nasz maluszek jest chory bardzo ważne jest regularne nawadnianie go poprzez podawanie płynów. Najlepiej podawać do picia czystą wodę. Dla urozmaicenia smaku możemy dodawać sok z malin, miód czy cytrynę. Doskonale sprawdzą się, także herbatki obniżaniu gorączki u dziecka pomóc mogą chłodne okłady na dziecko musi odpoczywać w łóżku. Zadbaj o to, aby pomieszczenie miało właściwą temperaturę. Nie było ani za gorące, ani za zimne. Pokój powinien być regularnie wietrzony i nawilżaczy do częściej piżamkę i pościel - dziecko podczas gorączki szybko się u dziecka kiedy do szpitala - o czym warto wiedzieć?Gorączka u dziecka - kiedy rodzic powinien udać się z dzieckiem do szpitala? Odpowiedź na to pytanie wymaga przeanalizowania konkretnej sytuacji. Wyraźnym sygnałem, który świadczy o konieczności zabrania dziecka do szpitala jest bardzo wysoka temperatura i drgawki. Pamiętaj, aby nie wkładać niczego do buzi w momencie drgawek dziecka. W takich sytuacjach należy położyć dziecko na boku na podłodze. Po ataku drgawek jak najszybciej wezwij pogotowie ratunkowe lub lekarza, aby uniknąć tych następstwa - obniż szybko szczęście tak trudne sytuacje jak drgawki pojawiają się rzadko. Zazwyczaj większość maluchów po obniżeniu temperatury zaczyna się normalnie bawić, a stan fizyczny wyraźnie się poprawia.
Cukrzyca jest najczęstszym powikłaniem metabolicznym wikłającym ciążę, a jej częstość występowania w Europie szacuje się na 5,4% z dynamiczną tendencją wzrostową [2]. Ciąża jest stanem zwiększonego stężenia hormonów o działaniu odwrotnym w stosunku do insuliny, których działanie prowadzi do zwiększania dostępności
Wątek: Cukrzyca u dziecka (Przeczytany 859 razy) Kwestie związane z problematyką cukrzycy u dziecka to przede wszystkim odpowiednia dieta. Warto od maleńkości wprowadzać wszelkiej maści produkty, ale dieta osób z cukrzycą nieco odbiega od innych. Polecam zatem sprawdzić propozycje od czyli przepisy dla dzieci, dzięki którym poziom glukozy/insuliny będzie odpowiedni, a dziecko będzie przy tym zadowolone! Zapisane 23 Listopada, 2020, 11:06:43Odpowiedź #1 Przy cukrzycy możesz też pomyśleć o nutridrinkach. Jednym z takich produktów jest Diben, możesz o nim poczytać na stronie Widziałam go u nas w aptece DOZ. Zapisane 19 Maja, 2021, 15:35:07Odpowiedź #2 31 Sierpnia, 2021, 13:11:09Odpowiedź #3 Najlepiej zaufać w tych kwestiach lekarzowi i wybrać się do diabetologa dziecięcego. Wciąż zbyt mało mówi się o objawach i o tym jak wykryć cukrzycę u dziecka, ja sama wiedziałam o tym niewiele, dopóki moje dziecko nie okazało się być chore. Uczulam wszystkich rodziców i polecam zapoznać się z objawami tej choroby. Zapisane
Kiedy dziecko ma gorączkę, rodzice zastanawiają się jak ją szybko obniżyć i zbić. Z pomocą przychodzą domowe sposoby na gorączkę – okłady, chłodne kąpiele i naturalne leki, np. ekstrakt z lipy. Bywa, że leczenie gorączki u niemowlaka, jak i u rocznego dziecka wymaga podania leków dostępnych bez recepty – tabletek, syropu
Cukrzyca typu 1 to obecnie najczęściej diagnozowana choroba przewlekła u dzieci. Objawia się ona bardzo wzmożonym pragnieniem, częstym oddawaniem moczu, utratą masy ciała mimo dużego apetytu. Objawy te świadczą o niedoborze insuliny w organizmie. Leczenie cukrzycy typu 1, tak u dzieci, jak i u dorosłych, polega na regularnym podawaniu insuliny oraz monitorowaniu poziomu cukru we krwi. Istotą cukrzycy typu 1 jest brak lub znaczny niedobór insuliny, czyli hormonu odpowiedzialnego za gospodarkę węglowodanową organizmu. Przy braku insuliny organizm nie jest w stanie przyswajać energii, czyli glukozy z węglowodanów. Węglowodany są trawione do cukrów prostych, ale nie są następnie dystrybuowane do komórek i tkanek. Glukoza pochodząca ze strawienia węglowodanów pozostaje we krwi. To dlatego, cukrzycę diagnozuje się na podstawie podwyższonego stężenia cukru we krwi (hiperglikemii).Insulina to hormon niezbędny do życia i prawidłowego funkcjonowania – u osób z cukrzycą typu 1 musi on być podawany w zastrzykach, bądź za pomocą pompy insulinowej. Jest to jedyna możliwa forma cukrzycy typu 1 u dzieci Do najbardziej typowych objawów nierozpoznanej jeszcze cukrzycy typu 1 zalicza się: Wzmożone pragnienie Nadmierne wydalanie moczu Jedno wynika niejako z drugiego, przy czym „wzmożone pragnienie” oznacza w tym przypadku potrzebę picia w ciągu dnia i w nocy bardzo dużych ilości płynów każdej jednej doby. Pragnienie jest praktycznie nieustające, nie sposób go ugasić, co bardzo utrudnia normalne funkcjonowania. Wzmożone oddawanie moczu to z jednej strony efekt picia dużych ilości płynów, ale także reakcja obronna organizmu, który stara się w ten sposób wypłukać nadmiar glukozy. Na co rodzice powinni zwracać uwagę? Picie w nocy Częste wstawanie do toalety Nocne moczenie u dzieci starszych W najmłodszych – przeciekające pieluchy Mniej charakterystyczne objawy cukrzycy typu 1: Zakwasy, które dziecko najczęściej komunikuje jako ból nóg Zmęczenie, apatia (wywołane zarówno przerywanym snem, jak i hiperglikemią) Drzemki w ciągu dnia Sucha skóra Zajady w kącikach ust Objawy cukrzycy typu 1 są nasilone i bardzo uciążliwe. Z tego powodu od momentu pojawiania się pierwszych symptomów choroby do wizyty u lekarza i wykonania odpowiednich badań nie mija zwykle dużo czasu. Z nasilonymi objawami nieleczonej cukrzycy typu 1 pacjent jest w stanie funkcjonować do kilku tygodni. W tym czasie jego stan sukcesywnie się pogarsza, jeśli nie zgłosi się do lekarza może zapaść w śpiączkę cukrzycową, spowodowaną bardzo wysokim stężeniem glukozy we objawy cukrzycy typu 1 są efektem przecukrzenia, hiperglikemii. Ustępują w momencie wdrożenia leczenia cukrzyca typu 1 diagnozowana jest tylko u dzieci? Cukrzyca typu 1 może być rozpoznana w każdym wieku, także u osoby dorosłej, jednak najczęściej diagnoza dotyczy dzieci. Obecnie obserwuje się bardzo duży wzrost zachorowań na cukrzycę typu 1 u dzieci poniżej 6 roku życia. Dość często ten typ cukrzycy rozpoznawany jest także u nastolatków. Diagnoza u osób dorosłych zdarza się rzadziej, ale nie jest wykluczona. Z racji tego, że cukrzyca typu 1 to choroba na całe życie, to oczywistym jest fakt, że w społeczeństwie żyje duży odsetek dorosłych z wieloletnią cukrzycą typu typu 1 u dorosłych objawia się tak samo, jak u dzieci – przede wszystkim znacznie wzmożonym pragnieniem oraz częstym oddawaniem dużych ilości cukrzycy typu 1 Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną. Układ odpornościowy błędnie rozpoznaje komórki beta trzustki, produkujące insulinę, jako komórki wrogie i zaczyna je niszczyć. Objawy cukrzycy typu 1 pojawiają się, gdy zostanie zniszczone około 60% komórek beta trzustki. Z czasem trwania cukrzycy typu 1. u większości pacjentów dochodzi do całkowitego zniszczenia komórek beta trzustki. Nie wiadomo, co jest czynnikiem wywołującym autoagresję. W innych chorobach autoimmunologicznych, np. w celiakii wiadomo, że impulsem do niszczenia kosmków jelitowych jest gluten. Wyeliminowanie glutenu z diety sprawia, że proces autoagresji zatrzymuje się. W przypadku cukrzycy typu 1. nie zidentyfikowano czynnika, który byłby odpowiedzialny za uruchomienia procesu niszczenia komórek trzustki. Przyjmuje się, że etiologia choroby jest wieloczynnikowa. Bierze się pod uwagę takie czynniki jak: Stres Niedobów witaminy B12 Zbyt wczesne wprowadzenie do diety dziecka mleka krowiego Nieprawidłowa flora bakteryjna układu pokarmowego Choroby wirusowe Zakażenia pasożytami Czy cukrzyca typu 1 jest chorobą dziedziczną? Cukrzyca jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, jednak nie dziedziczy się cukrzycy, ale skłonność do chorób autoimmunologicznych. Osoby mające predyspozycje do chorób z autoagresji mogą, ale nie muszą zachorować na cukrzycę typu 1. Zachorują wówczas, gdy na podatność do autoagresji nałoży się czynnik inicjujący proces destrukcji komórek beta trzustki. Niestety nie wiedząc, co jest tym czynnikiem, nie sposób też go profilaktycznie eliminować. Sprawdź naszą ofertę: Produkty dla diabetyków Cukrzyca typu 1 a inne choroby autoimmunologiczne Jeśli pacjent ma predyspozycję do chorób z autoagresji istnieje duże ryzyko, że zachoruje nie tylko na jedną z chorób autoimmunologicznych. Cukrzyca typu 1 u dzieci nader często współwystępuje z celiakią. Inne choroby z autoagresji, które dość często diagnozowane są u osób z cukrzycą typu 1. to choroba Hashimoto oraz anemia złośliwa. Leczenie cukrzycy typu 1 Cukrzycę typu 1 zawsze leczy się insuliną. Hormon ten podaje się w iniekcjach podskórnych bądź pompą insulinową. Na rynku dostępne są różne rodzaje insulin, które mogą być podawane w różnych schematach; niemniej w przypadku cukrzycy typu 1. w zdecydowanej większości przypadków stosuje się insuliny ludzkie analogowe. U dzieci i młodzieży do podawania insuliny najczęściej wykorzystuje się pompę insulinową. W pompie podawany jest jeden rodzaj insuliny, najczęściej jest to analog krótko działający. Osoby z cukrzycą typu 1, które nie korzystają z pompy, stosują intensywną insulinoterapię, która polega na tym, że raz dziennie podawana jest insulina bazowa, o długim czasie działania, a do każdego posiłku zawierającego węglowodany podawana jest insulina doposiłkowa, krótko działająca. W leczeniu cukrzycy typu 1 nie stosuje się leków doustnych mających za zadanie obniżyć poziom cukru we krwi. Leki o takim działaniu wykorzystywane są w leczeniu cukrzycy typu 2, u pacjentów, którzy mają własną insulinę, tylko jej działanie jest nieprawidłowe. U pacjentów z cukrzycą typu 1. problemem jest brak własnej insuliny, stąd musi być ona podawana z zewnątrz. Dieta w cukrzycy typu 1 Cukrzyca to choroba, która w pierwszym momencie kojarzy się z dietą ograniczającą słodycze. Ma to swoje uzasadnienie – cukry proste bardzo szybko podnoszą stężenie cukru we krwi i generalnie nie są zalecane, nie tylko osobom z cukrzycą, ale także w diecie zdrowego człowieka. Dieta w cukrzycy typu 1 nie ogranicza się zatem do eliminacji słodyczy, zgodnie z obecnym podejściem nie różni się ona od żywienia osoby bez cukrzycy. Podstawą jadłospisu powinny być węglowodany złożone, dieta powinna być zróżnicowana, pełnowartościowa i dostosowana indywidualnie do zapotrzebowania kalorycznego każdego pacjenta. Ponieważ cukrzyca typu 1 diagnozowana jest głównie u dzieci i młodzieży, dla których zupełne wyeliminowanie słodkich smaków byłoby bardzo trudne, dopuszcza się także cukry proste, oczywiście w ograniczonych ilościach. Ważne jest to, by na każdy posiłek, w tym także na słodką przekąskę podać odpowiednią ilość insuliny. Aby łatwiej można było szacować, ile insuliny podać na dany posiłek stosuje się system wymienników węglowodanowych i wymienników białkowo-tłuszczowych. Dowiedz się więcej: Co to są wymienniki węglowodanowe? Czym są wymienniki białkowo-tłuszczowe (WBT) Monitorowanie glikemii w cukrzycy typu 1 Leczenie cukrzycy typu 1 nieodłącznie wiąże się z koniecznością monitorowania stężenia cukru we krwi. Zdrowy człowiek nie musi kontrolować glikemii, ponieważ dwa hormony, które w największej mierze za nią odpowiadają – insulina i glukagon – pozostają ze sobą w równowadze. Kiedy zaczynamy podawać insulinę z zewnątrz nie jesteśmy w stanie robić tego zawsze tak precyzyjnie, jak robi to zdrowy organizm, stąd może dojść do nieprawidłowości. Jeśli podamy za mało insuliny w stosunku do zapotrzebowania organizmu doświadczamy przecukrzenia – hiperglikemii. Jeśli podamy za dużo insuliny w stosunku do zapotrzebowania organizmu grozi nam niedocukrzenie – hipoglikemia. I jeden i drugi stan jest niekorzystny dla zdrowia. Przecukrzenia, szczególnie utrzymujące się przez długi czas, uszkadzają naczynia krwionośne i prowadzą do rozwoju powikłań cukrzycy. Niedocukrzenie to zagrożenie tu i teraz – w wyniku hipoglikemii osoba z cukrzycą może stracić przytomność, dlatego na każdy epizod zbyt niskiego cukru trzeba umieć szybko zareagować. Lekarstwem na hipoglikemię są cukry proste, które należy jak najszybciej spożyć w odpowiedniej ilości, by stężenie cukru we krwi wróciło do normy. To z tego powodu osoba z cukrzycą musi regularnie monitorować stężenie cukru we krwi. W cukrzycy typu 1, w odróżnieniu od cukrzycy typu 2, cukry zmieniają się dynamicznie i w bardzo dużym zakresie. Przy nieumiejętnym leczeniu w ciągu kilku godzin cukier może wzrosnąć do bardzo wysokich wartości – 400-500 mg/dl. Jeszcze szybciej, bo w ciągu kilkunastu minut, może dojść do hipoglikemii, czyli zmiany z prawidłowego poziomu cukru do zbyt niskiego. Pomiary cukru w cukrzycy typu 1 Obecnie stężenie cukru we krwi w warunkach domowych można kontrolować za pomocą: Glukometru Systemu CGM (continuous glucose monitoring) Systemu FGM (flash glucose monitoring) Badanie cukrów glukometrem kilka/kilkanaście razy na dobę daje punktowy obraz glikemii – wiemy jakie jest stężenie glukozy tylko w momencie pomiaru. Pacjenci z cukrzycą typu 1 korzystający z glukometru powinni mierzyć cukier na czczo, przed każdym posiłkiem, przed aktywnością fizyczną, przed snem, zawsze wówczas, gdy czują się źle lub nieswojo. Do badania glukometrem potrzebna jest niewielka kropla krwi. System do ciągłego monitorowania glikemii pozwala mieć wgląd w glikemię przez 24 godziny na dobę. Składa się z sensora aplikowanego najczęściej na ramieniu oraz aplikacji na telefon. Sensor automatycznie mierzy cukier co kilka minut i przekazuje te dane do aplikacji. Pacjent w swoim smartfonie ma: Informację o aktualnym wyniku glukozy Informację o trendzie glikemii – tzw. strzałka trendu informuje, czy cukier ma tendencję rosnącą, malejącą czy stałą Wykres przedstawiający, jak kształtowały się jego cukry w ciągu ostatnich kilku godzin Ciągły monitoring glikemii wyposażony jest w alarmy ostrzegające o hipoglikemii, hiperglikemii, szybkim tempie spadku i szybkim tempie wzrostu cukrów. Stosowanie ciągłego monitoringu glikemii znacznie ułatwia panowania nad stężeniami cukru we krwi. System flash, podobnie jak CGM, zasadza się na sensorze, który co 15 minut automatycznie dokonuje pomiaru glikemii. Sensor nie transmituje automatycznie danych do aplikacji w telefonie, dzieje się to dopiero po zbliżeniu smartfona do sensora. Po zeskanowaniu sensora do aplikacji zaciągają się dane odnośnie glikemii, strzałka trendu, wykres dobowy uwzględniający osiem ostatnich godzin monitoringu. Ponieważ nie jest to monitoring w czasie rzeczywistym, nie jest on wyposażony w alarmy. Cukrzyca typu 1 a cukrzyca typu 2 Mimo podobnej nazwy, cukrzyca typu 1 i 2 to tak naprawdę dwie różne choroby. Te dwa typy cukrzycy różnią się objawami, sposobami leczenia, przyczyną występowania. Cukrzyca typu 1 to choroba: Autoimmunologiczna Niezależna od masy ciała Zawsze wymaga leczenia insuliną Diagnozowana zazwyczaj u dzieci i młodzieży Charakteryzuje się dużą zmiennością glikemii w czasie leczenia Cukrzyca typu 2 to choroba Cywilizacyjna Zależna od masy ciała Może być leczona lekami doustnymi lub insuliną Diagnozowana u dorosłych, najczęściej w starszym wieku Charakteryzuje się małą lub umiarkowaną zmiennością glikemii Cukrzycy typu 1 nie można cofnąć, w odróżnieniu od cukrzycy typu 2, gdzie przy odpowiedniej modyfikacji stylu życie można uzyskać prawidłowe stężenia glukozy bez konieczności przyjmowania jakichkolwiek leków.
Witam serdecznie, czasem stosuje się podwójne dawki podczas leczenia. Mało prawdopodobne więc, aby doszło do groźnego przedawkowania z powodu przyspieszenia jednej dawki antybiotyku. Najprawdopodobniej więc wszystko jest w porządku i kolejne dawki proszę zażywać zgodnie z zaleceniami lekarskimi. Gdyby zauważyła Pani u dziecka
fot. Fotolia W początkowej fazie cukrzyca może nie zostać rozpoznana, jej objawy bywają przez rodziców często mylone z innymi dolegliwościami. Tymczasem lekarze biją na alarm. Coraz więcej dzieci choruje na cukrzycę! Czy na cukrzycę cierpią także niemowlęta? Cukrzyca charakteryzuje się podwyższonym poziomem cukru we krwi, a zaburzenia te wynikają z niedoboru lub całkowitego braku insuliny. Chociaż cukrzyca może mieć początek już w wieku niemowlęcym, to jednak u tak małych dzieci rzadko ją się diagnozuje. Zachorowania zdarzają się jednak już u maluszków powyżej pierwszego roku życia, a jeszcze częściej u trzy-, czterolatków i dzieci starszych. Jakie objawy powinny wzbudzić niepokój rodziców? Dziecko zaczyna stale odczuwać pragnienie i więcej pije. Kończy pić jeden kubek napoju i niemal natychmiast domaga się następnego. Oddaje też znacznie więcej moczu i częściej niż zwykle. Dziecko jest mniej aktywne, pokłada się. Czasem pojawiają mu się zajady na ustach. Ten stan bywa mylony z infekcją, wtedy maluch dostaje antybiotyk, który oczywiście mu nie pomaga. Nadal źle się czuje, wymiotuje. W bardzo ciężkim stanie w końcu zazwyczaj trafia do szpitala. Nierozpoznana cukrzyca może doprowadzić do śpiączki. Jaka jest przyczyna cukrzycy u dzieci? Dzieci najczęściej chorują na tzw. cukrzycę typu 1, insulinozależną. To choroba autoimmunologiczna, która polega na błędzie układu odpornościowego dziecka. Trzustka normalnie zawiera komórki beta, które produkują insulinę. Błąd układu immunologicznego polega na tym, że w pewnym momencie zaczyna je traktować jak wroga i niszczyć. Komórki beta giną i nie jest możliwa produkcja insuliny. Do czego nam potrzebna insulina? To hormon odpowiedzialny za utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi. Pełni też kluczową rolę w wytwarzaniu energii, bierze udział w przemianach białek, węglowodanów i tłuszczów. Znaczny niedobór lub brak insuliny może nawet zagrażać życiu. Do mięśni i wszystkich komórek ciała nie są bowiem transportowane substancje odżywcze. Czy cukrzycy u dziecka można zapobiec? Cukrzycy typu 1, na którą najczęściej chorują dzieci – nie. Nie ma ona nic wspólnego ze stylem życia, odżywianiem się. Nie wiąże się z tym, czy maluch jest otyły, czy szczupły, czy je dużo słodyczy. Nie wiemy, dlaczego w pewnym momencie układ immunologiczny malca zaczyna nieprawidłowo działać. W tej chwili mówi się o tym, że być może jest to spowodowane jakąś wcześniejszą infekcją wirusową. Jednak to tylko hipotezy. Można jedynie zapobiegać cukrzycy typu 2. Na jej pojawienie się rzeczywiście może wpływać otyłość, sposób odżywiania się i styl życia. Ale ona dotyczy raczej osób dorosłych, zwłaszcza z obciążeniem dziedzicznym. Jak diagnozuje się cukrzycę? Bardzo prosto: wystarczy zrobić badania moczu i krwi dziecka. Obecność cukru w moczu i podwyższenie poziomu glukozy we krwi może świadczyć o cukrzycy. Jeśli lekarz ją podejrzewa, skieruje dziecko do szpitala. Co muszą zrobić rodzice, jeśli u dziecka stwierdzono cukrzycę? Przez około dwa tygodnie maluch będzie musiał pozostać w szpitalu. To konieczne, gdyż na początku trzeba go dokładnie zbadać, sprawdzić, ile insuliny będzie dodatkowo potrzebować. Rodzice uczą się, jak mierzyć mu poziom cukru we krwi, w jaki sposób podawać insulinę, jak odpowiednio planować posiłki. To wszystko jest bardzo ważne. Zaniedbania mogą spowodować niedocukrzenie, utratę przytomności. Czy cukrzycę można wyleczyć? Nie, ale jeśli rodzice, a potem dziecko, skrupulatnie przestrzegają zaleceń, można z nią żyć bez powikłań. Pociecha będzie normalnie chodzić do szkoły i pracować. Oczywiście wiele musi się zmienić. Dziecko 3–5 razy na dobę dostaje przed posiłkiem zastrzyki. Musi zjeść tyle, ile jest konieczne, by poziom cukru we krwi był odpowiedni. Kilka razy w ciągu dnia trzeba go mierzyć. To wszystko jest konieczne, ponieważ źle leczona cukrzyca po wielu latach prowadzi do poważnych powikłań cukrzycowych, do problemów z nerkami, a nawet do utraty wzroku. Jak leczyć cukrzycę u dzieci Pompa insulinowa Dzięki niej dawkowanie insuliny można bardzo dokładnie zaprogramować. Chore dziecko nie musi być kłute kilka razy dziennie, jak to jest normalnie - wystarczy tylko jedno ukłucie raz na trzy dni. Komputer dyktuje tempo podania insuliny, a w porze jedzenia zaprogramowana odpowiednio pompa sama ją podaje. Pompa insulinowa dla każdego dziecka? Mogłoby, gdyby nie trudności finansowe. Jej koszt to około 12 tysięcy złotych. Dodatkowo jeszcze dochodzi miesięczny koszt jej utrzymania wynoszący około 600 zł. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
. 124 132 117 498 403 41 192 302
cukrzyca u rocznego dziecka forum
